Onze eerste schoolbezoeken
Blijf op de hoogte en volg Renée, Ieke, Brenda en Kelly
20 Januari 2014 | Suriname, Paramaribo
Vandaag ging het echte werk beginnen, vroeg op en om 7.15 uur in de bus.
Om 8.00u kwamen we aan bij de Jule Fernandes School, een school voor speciaal onderwijs, waar we zeer hartelijk werden ontvangen. Zoals iedere ochtend startte de dag met het hijsen van de vlag, terwijl het Surinaamse volkslied werd gezongen door de kinderen.
We verzamelden ons daarna met alle kinderen en leerkrachten in de mediatheek. Na een voorstelronde werd er nog een leuk gedicht voorgedragen over het project waar we met z'n allen aan mee gaan doen.
Hierna kregen we de gelegenheid om bij alle groepen een kijkje te nemen, vragen te stellen en om met de leerlingen in gesprek te gaan.
Bij het binnen lopen van het eerste lokaal waar de verschillen met Nederland meteen heel duidelijk aanwezig. Alles was werkelijk anders. De vloeren zijn van beton, er zijn geen ramen en het meubilair zou bij ons al tijden afgeschreven zijn.
Leermiddelen waren er bijna niet en als ze er waren, waren ze zeer gedateerd. We denken dat onze afgeschreven methodes hier zeer welkom zouden zijn.
Na een door de kinderen gemaakte lunch hebben we afscheid genomen van de Jule Fernandes School en stapten we in de bus voor school 2.
De tweede school was een openbare school, de Julius Lobato. Wat opviel was dat deze school veel groter was. Met ongeveer 400 kinderen hadden ze van elk niveau 2 groepen.
We kregen een rondleiding en gingen van de onderbouw naar de bovenbouw. Bij de kleuters hadden de klaslokalen overeenkomsten met Nederland. Zo was er een poppenhoek, leeshoek, rekenhoek en een bouwhoek. Alle materialen waren alleen erg oud.
Wel hadden ze meer middelen en materialen dan de andere school van die ochtend.
Wat ons is opgevallen is dat de rol van de leerkracht op die school erg anders was dan wij gewend zijn. Waar wij vooral actief door de hele klas bewegen en interactie zoeken, is hun rol van de leerkracht statischer.
We eindigden de rondleiding in de mediatheek, die sinds november geopend is. Vol trots lieten ze de methodes en boeken zien en ook de 2 computers waar 400 leerlingen op moeten werken.
Na een verfrissend drankje stapten we weer in de bus. Nu is het tijd om al die indrukken te verwerken!!
Om 8.00u kwamen we aan bij de Jule Fernandes School, een school voor speciaal onderwijs, waar we zeer hartelijk werden ontvangen. Zoals iedere ochtend startte de dag met het hijsen van de vlag, terwijl het Surinaamse volkslied werd gezongen door de kinderen.
We verzamelden ons daarna met alle kinderen en leerkrachten in de mediatheek. Na een voorstelronde werd er nog een leuk gedicht voorgedragen over het project waar we met z'n allen aan mee gaan doen.
Hierna kregen we de gelegenheid om bij alle groepen een kijkje te nemen, vragen te stellen en om met de leerlingen in gesprek te gaan.
Bij het binnen lopen van het eerste lokaal waar de verschillen met Nederland meteen heel duidelijk aanwezig. Alles was werkelijk anders. De vloeren zijn van beton, er zijn geen ramen en het meubilair zou bij ons al tijden afgeschreven zijn.
Leermiddelen waren er bijna niet en als ze er waren, waren ze zeer gedateerd. We denken dat onze afgeschreven methodes hier zeer welkom zouden zijn.
Na een door de kinderen gemaakte lunch hebben we afscheid genomen van de Jule Fernandes School en stapten we in de bus voor school 2.
De tweede school was een openbare school, de Julius Lobato. Wat opviel was dat deze school veel groter was. Met ongeveer 400 kinderen hadden ze van elk niveau 2 groepen.
We kregen een rondleiding en gingen van de onderbouw naar de bovenbouw. Bij de kleuters hadden de klaslokalen overeenkomsten met Nederland. Zo was er een poppenhoek, leeshoek, rekenhoek en een bouwhoek. Alle materialen waren alleen erg oud.
Wel hadden ze meer middelen en materialen dan de andere school van die ochtend.
Wat ons is opgevallen is dat de rol van de leerkracht op die school erg anders was dan wij gewend zijn. Waar wij vooral actief door de hele klas bewegen en interactie zoeken, is hun rol van de leerkracht statischer.
We eindigden de rondleiding in de mediatheek, die sinds november geopend is. Vol trots lieten ze de methodes en boeken zien en ook de 2 computers waar 400 leerlingen op moeten werken.
Na een verfrissend drankje stapten we weer in de bus. Nu is het tijd om al die indrukken te verwerken!!
-
20 Januari 2014 - 18:59
Bob En Tilly:
Wat leuk voor jullie om ook eens te zien hoe het daar op school gaat! Op naar de volgende belevenissen! -
20 Januari 2014 - 19:25
Marit:
Leuk -
20 Januari 2014 - 19:45
Marja Lieffering:
Wat een groot verschil in onderwijsaanbod schetsen jullie! Ik ben benieuwd naar jullie vervolg verhalen! -
20 Januari 2014 - 22:09
Jos Jansen:
Hoi Kelly,
van een heel goede vriend van ons, weten we dat er vorig jaar een hele grote levering is geweest door o.a. malmberg, van nieuwe lesboeken en maetrialen. deze zijn speciaal op de Surinaamse situatie aangepast. Het geld daarvoor is door een of ander fonds uit de US
Ter beschikking gesteld. Minister van onderwijs is er persoonlijk mee bezig geweest.
Vreemd dat die boeken nog niet op die scholen zijn. Misschien een idee om eens te rvagen hoe dat zit? Zeker is dat de boekenin Suiriname zijn aangekomen en ook zijn betaald.
Ligen ze ergens door bureaucratie weg te schimmelen?
Hou je ogen open en leer veel van het zien daar. Geniet en verbaas je. Ik volg je verhalen graag. Jos -
21 Januari 2014 - 20:14
Ellie Van Duin:
Wat lijkt het me ontzettend interessant om die verschillende scholen zo te kunnen bekijken. Ben zo benieuwd naar de verhalen wanneer jullie terug zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
